Luke 2
កំណើតព្រះយេស៊ូ
1នៅគ្រានោះព្រះចៅអធិរាជអូគូស្ទបានចេញព្រះរាជក្រឹត្យមួយច្បាប់គឺឲ្យធ្វើជំរឿនប្រជាជនទូទាំងអាណាចក្រ។ 2ការធ្វើជំរឿនប្រជាជនលើកទីមួយនេះបានធ្វើទ្បើងនៅអំឡុងពេលដែលលោកគីរេនាសគ្រប់គ្រងស្រុកស៊ីរី។ 3មនុស្សគ្រប់គ្នាបានធ្វើដំណើរទៅស្រុកកំណើតរបស់គេរៀងៗខ្លួនដើម្បីចុះឈ្មោះ 4ឯលោកយ៉ូសែបវិញក៏ចេញពីក្រុងណាសារ៉ែតក្នុងស្រុកកាលីឡេឆ្ពោះទៅភូមិមួយជាក្រុងរបស់ស្ដេចដាវីឌក្នុងស្រុកយូដាឈ្មោះបេថ្លេហិមព្រោះគាត់ជាសាច់ឈាមនិងជាពូជពង្សរបស់ស្ដេចដាវីឌ 5ដើម្បីចុះឈ្មោះជាមួយនាងម៉ារាជាគូដណ្ដឹងរបស់គាត់ដែលកំពុងមានផ្ទៃពោះ។ 6ខណៈពេលដែលពួកគេនៅទីនោះក៏ដល់ពេលនាងគ្រប់ខែសម្រាលកូន 7ហើយនាងសម្រាលបានកូនប្រុសម្នាក់ជាកូនច្បងរួចបានរុំនឹងសំពត់ដាក់ផ្ដេកក្នុងស្នូកព្រោះក្នុងផ្ទះសំណាក់គ្មានកន្លែងសម្រាប់ពួកគេទេ។ទេវតាប្រាប់អ្នកគង្វាលអំពីកំណើតព្រះយេស៊ូ
8នៅក្នុងតំបន់ជាមួយគ្នានោះមានពួកអ្នកគង្វាលចៀមកំពុងយាមចៀមរបស់ពួកគេនៅកណ្ដាលវាលទាំងយប់។ 9មានទេវតាមួយរូបរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកឈរចំពោះមុខពួកគេហើយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់បានចាំងចែងជុំវិញពួកគេដូច្នេះពួកគេក៏ភ័យខ្លាចជាខ្លាំង 10ប៉ុន្ដែទេវតានោះបាននិយាយទៅពួកគេថា៖ «កុំខ្លាចអី! ដ្បិតមើល៍ខ្ញុំប្រកាសដំណឹងល្អប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាសេចក្ដីអំណរដ៏អស្ចារ្យដែលនឹងមានដល់ប្រជាជនទាំងអស់ 11ដ្បិតថ្ងៃនេះព្រះអង្គសង្គ្រោះមួយអង្គដែលជាព្រះគ្រិស្ដដ៏ជាព្រះអម្ចាស់បានប្រសូតមកឯអ្នករាល់គ្នានៅក្នុងក្រុងរបស់ស្ដេចដាវីឌ 12ហើយនេះជាទីសំគាល់សម្រាប់អ្នករាល់គ្នាគឺអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញបុត្រតូចដែលគេរុំនឹងសំពត់ដាក់ផ្ដេកនៅក្នុងស្នូក»។ 13រំពេចនោះមានពលទេវតានៃស្ថានសួគ៌ច្រើនកុះករសរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ជាមួយទេវតានោះថា៖ 14«សូមឲ្យព្រះជាម្ចាស់នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុតប្រកបដោយសិរីរុងរឿងហើយក្ដីសុខសាន្ដមានដល់អស់អ្នកនៅលើផែនដីដែលព្រះអង្គគាប់ព្រះហឫទ័យ»។ 15កាលពួកទេវតាបានចាកចេញពីពួកគេទៅឯស្ថានសួគ៌វិញពួកអ្នកគង្វាលចៀមក៏និយាយគ្នាថា៖ «តោះយើងទៅភូមិបេថ្លេហិមហើយមើលហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងនេះដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់យើងឲ្យដឹង»។ 16ពួកគេក៏ធ្វើដំណើរទៅជាប្រញាប់ហើយឃើញនាងម៉ារាលោកយ៉ូសែបព្រមទាំងបុត្រតូចដែលគេកំពុងដាក់ផ្ដេកក្នុងស្នូក។ 17កាលបានឃើញហើយពួកគេក៏រៀបរាប់ពីពាក្យដែលទេវតាបានប្រាប់ពួកគេឲ្យដឹងអំពីបុត្រតូចនេះ 18ឯមនុស្សទាំងអស់ដែលបានស្ដាប់ឮក៏នឹកអស្ចារ្យពីសេចក្ដីដែលពួកអ្នកគង្វាលចៀមបានប្រាប់ពួកគេ 19ប៉ុន្ដែនាងម៉ារាបានរក្សាសេចក្ដីទាំងអស់នេះទុកហើយពិចារណានៅក្នុងចិត្ដ។ 20ពួកអ្នកគង្វាលចៀមបានវិលទៅវិញទាំងថ្វាយសិរីរុងរឿងនិងសរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ចំពោះការទាំងអស់ដែលពួកគេបានឮនិងបានឃើញដូចដែលទេវតាបានប្រាប់ពួកគេ។ពិធីកាត់ស្បែក និងការថ្វាយទារកយេស៊ូ
21លុះគ្រប់ប្រាំបីថ្ងៃសម្រាប់ធ្វើពិធីកាត់ស្បែកបុត្រតូចគេបានដាក់ឈ្មោះបុត្រតូចនោះថាយេស៊ូជាឈ្មោះដែលទេវតាបានដាក់ឲ្យមុនពេលមានកំណើតក្នុងផ្ទៃ។ 22ដល់ពេលត្រូវធ្វើពិធីជម្រះកាយទៅតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេពួកគេក៏នាំយកបុត្រតូចទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីថ្វាយដល់ព្រះជាម្ចាស់ 23គឺដូចដែលមានសេចក្ដីចែងទុកក្នុងគម្ពីរវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ថាគ្រប់កូនប្រុសដែលកើតពីផ្ទៃមុនដំបូងនឹងត្រូវរាប់ជាបរិសុទ្ធសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ 24ហើយតាមសេចក្ដីដែលបានចែងទុកក្នុងគម្ពីរវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺត្រូវថ្វាយលលកមួយគូឬព្រាបជំទើរពីរជាយញ្ញបូជា។លោកស៊ីម្មានថ្លែងព្រះបន្ទូល
25មើល៍នៅក្រុងយេរូសាឡិមមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម្មានជាមនុស្សសុចរិតហើយជាអ្នកគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់គាត់កំពុងរង់ចាំការសម្រាលទុក្ខសម្រាប់អ៊ីស្រាអែលហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានសណ្ឋិតលើគាត់។ 26ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបើកសំដែងឲ្យគាត់ដឹងថាគាត់នឹងមិនជួបសេចក្ដីស្លាប់ឡើយមុនពេលបានឃើញព្រះគ្រិស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់។ 27ព្រះវិញ្ញាណបាននាំគាត់ចូលមកក្នុងព្រះវិហារពេលដែលឪពុកម្ដាយបាននាំបុត្រតូចយេស៊ូចូលមកក្នុងដើម្បីធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ក្នុងគម្ពីរវិន័យសម្រាប់បុត្រតូច។ 28លោកស៊ីម្មានបានទទួលយកបុត្រតូចនោះមកបីនៅក្នុងដៃហើយគាត់បានថ្វាយព្រះពរព្រះជាម្ចាស់ដោយនិយាយថា៖ 29«ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមដកយកបាវបម្រើរបស់ព្រះអង្គទៅក្នុងសេចក្ដីសុខសាន្ដនៅពេលឥឡូវនេះតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គចុះ។ 30ដ្បិតភ្នែករបស់ខ្ញុំបានឃើញសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះអង្គ 31ដែលព្រះអង្គបានផ្ដល់ឲ្យនៅចំពោះមុខប្រជាជនទាំងអស់ 32គឺជាពន្លឺសម្រាប់បំភ្លឺសាសន៍ដទៃនិងសិរីរុងរឿងដល់អ៊ីស្រាអែលដែលជាប្រជារាស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គ»។ 33ឪពុកម្ដាយរបស់បុត្រតូចនឹកអស្ចារ្យពីសេចក្ដីទាំងឡាយដែលបានពោលអំពីព្រះអង្គ។ 34លោកស៊ីម្មានបានឲ្យពរពួកគេនិងបាននិយាយទៅនាងម៉ារាជាម្ដាយថា៖ «មើល៍កូននេះត្រូវបានកំណត់សម្រាប់ការជំពប់ដួលនិងការងើបឡើងរបស់មនុស្សជាច្រើននៅអ៊ីស្រាអែលហើយជាទីសំគាល់ដែលត្រូវគេប្រឆាំង 35ឯអ្នកវិញនឹងមានដាវមួយចាក់ទម្លុះព្រលឹងរបស់អ្នកដើម្បីឲ្យចិត្ដគំនិតរបស់មនុស្សជាច្រើនបានសំដែងចេញពីខាងក្នុងមក»។នាងអាណថ្លែងព្រះបន្ទូល
36មានអ្នកនាំព្រះបន្ទូលស្រីម្នាក់ឈ្មោះអាណជាកូនស្រីរបស់លោកផាញូអែលមកពីកុលសម្ព័ន្ធអេស៊ើរ។ ស្ដ្រីម្នាក់នេះមានវ័យចាស់ជរាទៅហើយក្រោយពីវ័យក្រមុំរបស់គាត់គាត់បានរស់នៅជាមួយប្ដីបានប្រាំពីរឆ្នាំ 37រួចគាត់ក៏នៅមេម៉ាយរហូតដល់អាយុប៉ែតសិបបួនឆ្នាំគាត់មិនដែលចាកចេញពីព្រះវិហារឡើយហើយគាត់បម្រើព្រះជាម្ចាស់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃទាំងតមអាហារនិងអធិស្ឋានផង។ 38នៅវេលានោះគាត់បានមកក្បែរហើយអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់និងបានប្រកាសប្រាប់អំពីព្រះអង្គដល់អស់អ្នកដែលកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំសេចក្ដីប្រោសលោះរបស់ក្រុងយេរូសាឡិម។គ្រួសារព្រះយេស៊ូត្រលប់មកក្រុងណាសារ៉ែត
39កាលធ្វើតាមគម្ពីរវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់សព្វគ្រប់ហើយពួកគេក៏វិលត្រលប់ទៅស្រុកកាលីឡេវិញគឺឆ្ពោះទៅក្រុងណាសារ៉ែតជាក្រុងរបស់ពួកគេ។ 40កុមារយេស៊ូបានចម្រើនវ័យឡើងទាំងមានកម្លាំងមាំមួនពោរពេញដោយប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃហើយព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានសណ្ឋិតលើកុមារនោះ។កុមារយេស៊ូនិយាយជាមួយពួកគ្រូ
41ជារៀងរាល់ឆ្នាំឪពុកម្ដាយរបស់កុមារយេស៊ូបានធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីធ្វើពិធីបុណ្យរំលង។ 42លុះព្រះយេស៊ូមានអាយុដប់ពីរឆ្នាំពួកគេក៏ឡើងទៅតាមទំនៀមទម្លាប់នៃពិធីបុណ្យ។ 43កាលថ្ងៃបុណ្យបានចប់សព្វគ្រប់ហើយពួកគេក៏វិលត្រលប់ទៅវិញឯកុមារយេស៊ូនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនៅឡើយប៉ុន្ដែឪពុកម្ដាយមិនបានដឹងទេ 44ព្រោះស្មានថាព្រះអង្គកំពុងនៅក្នុងក្បួនធ្វើដំណើរ។ កាលពួកគេធ្វើដំណើរបានមួយថ្ងៃពួកគេក៏តាមរកព្រះអង្គក្នុងចំណោមសាច់ញាតិនិងពួកអ្នកស្គាល់គ្នា 45ប៉ុន្ដែពេលរកមិនឃើញពួកគេក៏ត្រលប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញដើម្បីតាមរកព្រះអង្គ។ 46បីថ្ងៃក្រោយមកពួកគេបានរកឃើញព្រះអង្គនៅក្នុងព្រះវិហារកំពុងអង្គុយស្ដាប់និងសួរសំណួរនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគ្រូ។ 47អស់អ្នកដែលបានស្ដាប់ព្រះអង្គបាននឹកអស្ចារ្យពីតម្រិះប្រាជ្ញានិងចម្លើយរបស់ព្រះអង្គ។ 48កាលឪពុកម្ដាយបានជួបព្រះអង្គហើយក៏ភាំងស្មារតីរួចម្ដាយសួរថា៖ «កូនអើយ! ហេតុអ្វីបានជាកូនធ្វើយ៉ាងដូច្នេះចំពោះឪពុកម្ដាយមើល៍ម្ដាយនិងឪពុករបស់កូនបានតាមរកកូនទាំងព្រួយចិត្ដ»។ 49ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូក៏មានបន្ទូលទៅឪពុកម្ដាយថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាពុកម៉ែតាមរកខ្ញុំដូច្នេះតើពុកម៉ែមិនដឹងទេឬថាខ្ញុំត្រូវនៅជាប់ក្នុងកិច្ចការនៃព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំ?»។ 50ពួកគេមិនយល់ពាក្យសំដីដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅពួកគេទេ។ 51បន្ទាប់មកព្រះអង្គក៏ចុះទៅឯក្រុងណាសារ៉ែតជាមួយឪពុកម្ដាយវិញហើយព្រះអង្គបានស្ដាប់បង្គាប់ពួកគេឯម៉ារាបានរក្សាហេតុការណ៍ទាំងអស់ទុកក្នុងចិត្ដ។ 52ព្រះយេស៊ូកាន់តែចម្រើនវ័យឡើងទាំងរូបកាយនិងប្រាជ្ញាហើយបានជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់និងចិត្ដមនុស្សផង។
Copyright information for
KhmKCB